Foto: uit open bronnen
Sommige mensen voegen het toe aan salades, anderen drinken granaatappelsap, en marketeers versterken graag dit aura van magie
Jarenlang is granaatappel beschouwd als een “superfood” dat kan verjongen, veroudering kan vertragen en bijna wonderen kan verrichten. Sommige mensen voegen het toe aan salades, anderen drinken granaatappelsap en marketeers versterken graag dit magische aura. Maar het werkelijke bewijs is al lang zwak en de sensationele krantenkoppen te luid.
En nu heeft de wetenschap eindelijk luid en duidelijk gesproken, zo meldt Science Daily. Het blijkt dat granaatappel niet direct de jeugdmolecule bevat, maar wel de voorloper ervan, die onze darmbacteriën kunnen omzetten in een stof die urolithine A heet.
Het is deze molecule die een van de belangrijkste mechanismen tegen veroudering in gang zet – mitofagie, d.w.z. het ‘opruimen’ van beschadigde mitochondriën in cellen. Verlies van het vermogen om mitochondriën te vernieuwen is een van de belangrijkste oorzaken van veroudering. Hierdoor verzwakken spieren, verslechteren weefselfuncties en treden ouderdomsziekten op, waaronder Parkinson.
En dat is waar urolithine A om de hoek komt kijken – een molecuul dat de enige bekende natuurlijke stof is die dit proces weer op gang kan brengen.
Wat granaatappelsap kan doen
Granaatappel bevat alleen urolithine A precursors. Om het effect te krijgen, moeten ze verwerkt worden door darmbacteriën, maar er is hier een nuance: sommige mensen produceren zelf voldoende urolithine A, sommigen produceren weinig, en sommigen produceren het helemaal niet.
Het hangt af van het microbioom, dus hetzelfde sapje kan bij iemand fantastisch werken en bij iemand anders niets produceren.
Nu hebben wetenschappers een gestandaardiseerde vorm van urolithine A gemaakt, in een precieze dosering die een reproduceerbaar effect geeft, ongeacht het microbioom. Op dit moment zijn er al klinische proeven op mensen aan de gang in Europese ziekenhuizen. En de eerste resultaten zien er veelbelovend uit.
Waarom deze ontdekking een keerpunt is
Het is heel interessant dat biologisch verschillende soorten, nematoden, knaagdieren en mogelijk mensen, op dezelfde manier op urolithine A reageren. Dit geeft aan dat de molecule werkt met een fundamenteel levensmechanisme dat door de evolutie is geëvolueerd.
Bovendien worden urolithine A precursoren in de natuur niet alleen gevonden in granaatappels, maar ook in noten en sommige bessen. Deze “samenwerking” tussen planten, bacteriën en dieren is dus het resultaat van miljoenen jaren co-evolutie.
Het blijkt dat voedingsmoleculen een niche kunnen bezetten die de farmacologie al tientallen jaren niet onder de knie heeft: het gezond vertragen van veroudering zonder de bijwerkingen van medicijnen.
Wat het vandaag voor ons betekent
Het is nog te vroeg om urolithine A een “spiereliticrem” of “de nieuwe vitamine voor de jeugd” te noemen. Maar het is een van de sterkste wetenschappelijk bewezen antiverouderingskandidaten van de afgelopen jaren. Binnenkort hebben we misschien de mogelijkheid om spierveroudering daadwerkelijk te vertragen, zonder training tot uitputting, maar door cellen te helpen zichzelf op natuurlijke wijze te vernieuwen. Maar terwijl wetenschappers werken aan klinische proeven, kunnen we ons dieet diversifiëren met plantaardig voedsel, een gezond microbioom onderhouden, op de hoogte blijven van wetenschappelijke updates en natuurlijk af en toe genieten van een traktatie…
Granaatappel is geen magische vrucht, maar het is wel de sleutel tot een ontdekking die de manier waarop we veroudering benaderen kan veranderen. Urolithine A is een molecuul dat de cellulaire reiniging van mitochondriën herstart en we kunnen processen beïnvloeden waarvan lang werd gedacht dat ze onvermijdelijk waren.
